Toren met één buis heeft een eenvoudige en redelijke structuur

De meeste communicatietorens met één buis zijn cilindrische (conische) structuren; de funderingen zijn meestal gemaakt van vierkante platen of ronde platen. De diameter van communicatietorens met één buis is erg klein, dus de afmeting van de fundering is niet groot. Onder invloed van het windbuigmoment kan de rand van de funderingsvloer van de fundering worden weggetrokken. Volgens de ontwerpspecificaties voor hoogbouwconstructies mag, onder de standaardcombinatie van normale belastingseffecten bij gebruiksgrenstoestanden, het bodemoppervlak van de fundering niet worden gescheiden van de funderingsgrond. Om deze reden is het noodzakelijk om de plaatfundering uit te zetten om de buigweerstand van de funderingsvloer te vergroten. Wanneer de fundering niet goed is, wordt gebruik gemaakt van de plaatfundering en palen. Communicatietoren met één buis verwijst naar een op zichzelf staande torenhoge structuur voor draadloze communicatie, bestaande uit een enkele stalen buis. Het hoofdgedeelte is meestal een gelaste stalen buis met een ronde of veelhoekige dwarsdoorsnede, ook wel een toren met enkele buis genoemd. Het lichaamsmateriaal van de toren met enkele buis is meestal Q345B en andere hulpmaterialen zijn Q235B. Het torenlichaam is een pure staalconstructie zonder verfraaiing en camouflagevorm. Veel voorkomende torenvormen zijn onder meer het plug-in-type, het externe klimbeugeltype, het interne/externe flenstype, enz.